жаюлы

жаюлы
сын.
پهن ، گسترده

Қазақша-парсыша сөздік. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • дастұрқан — (Жамб.: Жам., Мер.) дастарқан. Қашан барсаң да д а с т ұ р қ а н ы жаюлы (Жамб., Мер.). Үйлену тойына келген кісілер д а с т ұ р қ а н толы тағамға әбден әбден тойды («Стал. жолы», 1936, №18) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • жемір сиыр — (Сем.: Абай, Шұб., Ақс., Көкп; Монғ.) жалмауық, жалмауыз сиыр; шөпті де шүберек, т. б. жей беретін сиыр. Мынау ж е м і р с и ы р екен, менің жаюлы тұрған шытымды аузымен іліп жүре берді (Сем., Көкп.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • маяуза — (Монғ.) киіз төсеніш (қарт адамдар үшін). Атаңның м а я у з а с ы н қағып кеші (Монғ.). Обаның өр жағында жаюлы сырмақ, м а я у з а л а р үстінде ламалар, олардың бас жағында Саруул гүн ерекше кереметте отыр (М. Құрман., 130). Алақан өрнегі… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • салма — 1 1. (Гур.: Маңғ., Шевч.; Қ орда, Арал; Түрікм.: Таш., Көнеүр.; Қарақ.) егін араларына су жіберетін кішкене арық. С а л м ад а н су жүріп жатыр екен (Гур., Шевч.). Су ағатын с а л м а л а р м е н аудандарды оңдау жұмысына кірісу ертелік етпейді… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • түселді — (Монғ.) үйіне адамдар көп келетін дастарқаны жаюлы, кең үй …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • отыр — I … 2. ауыс. Жұмыртқалап кету, тышу. Шіркейіңе керек малдың қотыры, Маса жұрттың жүр мазасын кетіріп. Көк шыбынға жас ет керек жаюлы, Жақсылап бір кету үшін о т ы р ы п (Қ.Мырзалиев, Қорамсақ, 175). II Отырып қалды. Аты болмай, үйден шыға алмады …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • пісулі — сын. Пісіліп қойылған, пісіліп жатқан. Шанашта ірімшік, қарында май, сөреде құрт жаюлы. Сабада қымыз п і с у л і (Қаз. әдеб., 19. 07. 1974, 1) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • шойқара — зат. Дөңкиген шойындай, түсі қара адам. Төр алдында жаюлы жатқан текеметтің үстінде шөккен түйедей болып жантайып жатқан ш о й қ а р а жай ғана басын көтерді (К.Сегізбаев, Жапжасыл., 432) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • шөк — Шөккен түйедей. Үп үлкен, дәу; дөңкиген, теңкиген. Төр алдында жаюлы жатқан текеметтің үстінде ш ө к к е н т ү й е д е й болып жантайып жатқан шойқара жамбасы сынып қалғандай жай ғана басын көтерді (К.Сегізбаев, Жапжасыл., 432) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”